Milliyet'in duayen spor yazarı Atilla Gökçe, bugünkü yazısını Akyazı Stadına verilecek ismin ne olması gerektiği konusuna ayırarak stada Şenol Güneş'in isminin verilmesini teklif etti. "Buyur ola Şenol Güneş Stadı'na!" başlıklı yazısına "Bu yazıyı bir vicdan borcunu ödemek üzere yazıyorum. Kişisel bir borç değil bu. Öyle olsaydı, bu köşenin konusu olmazdı. Çünkü borç sadece benim değil, hepimizin." sözleriyle başlayan Gökçe, Avni Aker ve Süleyman Rıza Kuğu'yu andıktan sonra "Gelelim vicdan borcumuza..." diyerek yeni stadın ismiyle ilgili teklifini bizlerle paylaşıyor. Yazının geri kalan kısmı şöyle:

Stat adını nasıl düzenlersiniz, yoksa modaya uyup ille de Arena sözcüğüne mi takılırsınız bilemem. Ama Türk Futbolu’nun ve Trabzonspor’un tarihi köklerine inmekte yarar var. Oradaki kahramanlara, yıldızlara, emektar ustalara, hocalara saygı göstermenin en sıcak yolu da -onlar yaşarken- adlarını ölümsüzleştirmektir.
Şimdi burada duralım. Şenol Güneş’e bir selam çakalım...

Türk futbolunun efsane kalecileri arasında yer almıştır. Trabzonspor’un altı şampiyonluğunda eldivenleriyle hamuru karmıştır. Futbol antrenörlüğüne 36 yaşında başlamış, memleket takımlarında büyük-küçük ayrımı yapmadan  özveriyle, adanmışlıkla hizmet etmiştir.

Türk Milli Takımı’nın uluslararası arenada yükseldiği en uç noktada da o vardır. 2002 Dünya Kupası üçüncülüğü, 48 yıl aradan sonra yediden yetmişe ortak olduğumuz bir sevinç ve gurur vesilesidir. Dahası, Türkiye o başarıyla Dünya klasmanında en uç noktaya (7.sıraya) yükselirken, Şenol Güneş de UEFA tarafından Avrupa’da yılın antrenörü seçilmiştir. Dikkatinizi çekerim: 2002 finalisti Almanya’nın teknik direktörü Rudi Völler değil, üçüncü Türkiye’nin hocası Şenol Güneş!

Hiç pazarlık etmeden, büyük bir içtenlikle dört kez yuvasına (Trabzonspor’a) hizmet verdi. Güney Kore’ye gidip iki yıl çalıştı, orada da futbol dünyasının saygısını kazandı. 2011’de ikili averaj nedeniyle Fenerbahçe ile eşit puanı (83) topladığı halde ikinci olan Trabzonspor’un başında yine Şenol Güneş vardı. Son başarısını da biliyorsunuz: Beşiktaş 7 yıl aradan sonra şampiyonluğu Şenol Güneş’le yakaladı. Bu yazı Napoli maçından önce yazıldı. Yine de söylemeliyim: Beşiktaş bu gruptan çıkma şansını her şeye rağmen elinde tutuyor.

Şenol Hoca’ya saygı duyanların önemli bir bölümü aynı zamanda minnet de duyuyor. Umut Bulut, Burak Yılmaz, Selçuk İnan, Onur Recep Kıvrak, Ozan Tufan, Enes Ünal, Oğuzhan Özyakup, Olcay Şahan, Cenk Tosun, Mario Gomez, Jose Sosa ve hatta Quaresma... Hepsine de bir tık yukarı kariyer katkısı yaptı. Hemen hepsine milli takımlarının kapısını açtı. Sadece çalıştırmadı oyuncularını, aynı zamanda eğitti, öğretti, yetiştirdi.

Vicdani önerim şudur: QNB Şenol Güneş Stadı/ QNB Şenol Güneş Arena/ QNB Akyazı Şenol Güneş Stadı.

Gelin bu vicdan borcunu hep birlikte ödeyelim. Futbolumuzun bu sabırlı dervişine bir gönül selamı verelim.

AK YAZI’nın adı Şenol Güneş olsun.. Geç kalmayalım..

“A..YAZIK” olmasın!