Geçen pazar günü BordoMavi.Net’in “Spor kulüplerinde kurumsal iletişim ve pazarlama” adıyla düzenlediği panele gittik. Gerçekten faydalı ve verimli bir etkinlik oldu. Ortalama taraftarın zikir ayinindeymiş gibi “transfer, transfer” diye sayıkladığı günlerde böyle bir konu seçilmiş olması etkinliğin önemini bir değil birkaç kat daha artırıyordu.
Panelin ayrıntılarını sitemizdeki haberden okuyabilirsiniz. Biz yazımızın çıkış noktası olarak Trabzonspor Kulüp Müdür Yardımcısı Bahar Divrik’in hepsi birbirinden ilginç ve çarpıcı olan tespitlerinden birine değineceğiz.
Bahar hanım, yapılan ciddi ve güvenilir bir araştırmada saha sonuçlarının ürün satışlarına etkisinin İstanbul’un üç büyük kulübünde yüzde 25, Trabzonspor’da ise yüzde 30 olduğunu söyledi. Bu rakam, kamuoyundaki algının çok altındaydı. Yani demek oluyordu ki, bu da diğer birçokları gibi tam bir şehir efsanesiydi.
Buradan nereye geleceğiz ya da gideceğiz? Bakalım:
Trabzonspor’da başkandan başlayıp yetki ve sorumluluk silsilesinde olsun olmasın, halkanın dışına doğru kime “Trabzon tarihi, kültürü ve sanatı çok zengin bir şehir. Trabzonspor’un başarısı için bu zenginliklerden de istifade etmeliyiz. Aynı zamanda Trabzonspor’un popülaritesi de o zenginliklerin gelişip tanınmasında yardımcı olur” mealinde ve çizgisinde bir şeyler söylemeye kalksanız, cevap değişmez:
-Hocam, çok doğru söylüyorsun da şu saha sonuçları da azıcık iyi gitse… O zaman bu işleri çok daha kolay yaparız.
Bundan emin miyiz? Takım mesela arka arkaya üç galibiyet alsa, herkes liderle aradaki puan farkını hesaplamaya başlamayacak mı? Hele bu üç galibiyet sezon başında olsa herkes “O sene bu sene mi?” türküsünü söylemeyecek mi? Kim bakacak o zaman kültüre, sanata?..
Sonuç ne olacak? En iyi ihtimalle lig ikinciliği. (Bugünkü ahval ve şeraitte “Sistem” bundan ötesine izin vermiyor çünkü) Ondan sonra ağlama duvarları kurulacak, kafalar o duvara vurula vurula ağlanacak, zırlanacak, ardından “yönetimin bu işi beceremediği” avazeleri gök kubbeyi kaplayacak, kongrede “masaya yumruğunu vuran” güçlü başkan aranacak, o güçlü (?) başkan bulunacak, muhterem esip savuracak, sonrası çile yılları...
Camia bu döngüyü kaç kere yaşadı, daha kaç kere yaşayacak? Öğrenmenin en basit ve ilkel yolu deneme yanılma yöntemidir. Af buyrun, hayvanlar bile bu yöntemle öğreniyor bir çok şeyi. Biz kaç kere deneyeceğiz daha?
Ey Bülent Şirin, kültür-sanatla şampiyon mu olacağız?
Kültür-sanatla gol atılmaz belki, ancak şampiyon olmak Trabzonspor için hem daha az önemli olacak hem de kolaylaşacak. O transfer ayininde kendinden geçenlerin hepsi Trabzon’u 81 vilayetten herhangi biri sanıyor. Şehrin Trabzonspor’dan başka bir varlığı olmadığını, şampiyonluğun her şey olduğunu...
Bileşik kaplar teorisinde olduğu gibi, bir ülkede kültür, sanat, ekonomi, siyaset, spor gibi toplumun damarlarını oluşturan unsurlar da birbiriyle etkileşim içindedir. Birinde kalite yükselirse diğerlerinde de yükselir, tam tersi de geçerlidir. Ayrıca Trabzonspor’un ortaya çıkışı da göz kamaştırıcak kadar zengin tarihi, kültürü ve sanatının bir sonucudur.
Bağlantıyı kurmak kolay olmayabilir, açıklamak da bir köşe yazısının hacmini aşar. Kısaca, sırf iyi topçu almakla başarılı olunmuyor. Bileşik kapların diğer tüplerine de gerekli sıvılar konursa işler kolaylaşır. O takdirde başarı için behemehal en iyi kadroyu kurmak da gerekmez. Gerekmediği gibi başarısız olunursa bile hem o kadar önemsenmez, hem de telafi etmek daha kolay ve hızlı olur.
